რატომ იყინება მინა?

მინის ჩაქრობა გულისხმობს მინის პროდუქტის გაცხელებას გარდამავალ ტემპერატურამდე T, 50~60 C-ზე მაღალ ტემპერატურამდე, შემდეგ კი მის სწრაფ და ერთგვაროვან გაგრილებას გამაგრილებელ გარემოში (ჩაქრობის საშუალება) (მაგალითად, ჰაერით გაცივებული ჩაქრობა, სითხით გაცივებული ჩაქრობა და ა.შ.). ფენა და ზედაპირული ფენა წარმოქმნის დიდ ტემპერატურულ გრადიენტს და შედეგად წარმოქმნილი დაძაბულობა იკლებს მინის ბლანტი ნაკადის გამო, ამიტომ იქმნება ტემპერატურული გრადიენტი, მაგრამ არა დაძაბულობის მდგომარეობა. მინის ფაქტობრივი სიმტკიცე გაცილებით დაბალია, ვიდრე თეორიული სიმტკიცე. მოტეხილობის მექანიზმის მიხედვით, მინის გამაგრება შესაძლებელია მინის ზედაპირზე შეკუმშვის დაძაბულობის ფენის შექმნით (ასევე ცნობილია, როგორც ფიზიკური გამაგრება), რაც მექანიკური ფაქტორების მთავარი როლის შედეგია.

გაგრილების შემდეგ, ტემპერატურის გრადიენტი თანდათან იხსნება და მოდუნებული დაძაბულობა უკეთეს დაძაბულობად გარდაიქმნება, რაც იწვევს მინის ზედაპირზე თანაბრად განაწილებულ შეკუმშვის დაძაბულობის ფენას. ამ შინაგანი დაძაბულობის სიდიდე დაკავშირებულია პროდუქტის სისქესთან, გაგრილების სიჩქარესთან და გაფართოების კოეფიციენტთან. ამიტომ, ითვლება, რომ როდესაც თხელი და დაბალი გაფართოების კოეფიციენტის მქონე მინის ჩაქრობა უფრო რთულია, სტრუქტურული ფაქტორები თამაშობს მთავარ როლს; სწორედ მექანიკური ფაქტორი თამაშობს მთავარ როლს. როდესაც ჰაერი გამოიყენება ჩაქრობის საშუალებად, მას ეწოდება ჰაერით გაცივებული ჩაქრობა; როდესაც სითხეები, როგორიცაა ცხიმი, სილიკონის ყდა, პარაფინი, ფისი, ფისი და ა.შ. გამოიყენება ჩაქრობის საშუალებად, მას ეწოდება სითხით გაცივებული ჩაქრობა. გარდა ამისა, ჩაქრობის საშუალებად გამოიყენება ისეთი მარილები, როგორიცაა ნიტრატები, ქრომატები, სულფატები და ა.შ. ლითონის ჩაქრობის საშუალებაა ლითონის ფხვნილი, ლითონის მავთულის რბილი ფუნჯი და ა.შ.